Samenwerking

Onmiddellijk na de overstromingen kwam het leger ter plaatse om met groot materiaal de dorpen op te ruimen en de straten terug vrij te maken. Zodra dat gebeurd was, trokken zij zich terug, maar al snel werd duidelijk dat hun hulp nog lange tijd nodig zou zijn. Daarop werden zij terug naar het rampgebied gestuurd. Hieronder volgt de getuigenis van een militair.

“Sinds 15 juli zijn er militairen ingezet. Maar niets was gecoördineerd. Op 20 juli heeft Bn istar de taak op zich genomen om een cp Bn te ontplooien in Luik in het oud militair hospitaal, naast het provinciecommando. Deze hebben vanaf 21 juli de organisatie van de militaire middelen op zich genomen. Het ging over 2 compagnieën, versterkt met mensen van 11 genie en 4 genie. Er waren nog enkele losse elementen die niet tot deze groep behoorden actief in de zone van Luik : de medische en de veldkeukens.

De veldkeukens stonden eerst op 2 verschillende plaatsen, maar wegens een gebrek aan koks zijn deze samengebracht op 1 locatie te Chaudfontaine, waar ze gestaan hebben tot maandag 2 augustus. Vanaf dan zou het Croix Rouge de verdeling van het eten overnemen. Ondertussen zijn er terug 2 veldkeukens ontplooid, omdat het niet voldoende was wat het Croix Rouge samen met een OCMW kon verdelen. Tot en met 2 augustus kookten de 2 veldkeukens van defensie voornamelijk op basis van giften, dus alles wat door vrijwilligers werd binnengebracht.

De keten voor steunaanvragen liep moeizaam. De officiële weg was als er iemand steun van defensie wou om iets te doen moest die zijn gemeente aanspreken. Die moesten de vraag bekijken en doorsturen naar het provinciecommando. Deze bekeken of defensie die middelen reeds in de zone had of niet. Indien het mogelijk was stuurden zij de steun door naar ons en konden wij de mensen daarop aansturen.

Indien die middelen niet in de zone aanwezig waren stuurde het provinciecommando de vraag door naar het hoofdkwartier van defensie in Evere. Maar er kwamen heel weinig steunaanvragen door tot bij ons militairen, dus ofwel bleven er veel bij de gouverneur plakken, ofwel vonden de gemeentes de weg niet met hun vragen.”

Verschillende militairen zijn vanaf het begin ook op niet-officiële wijze ter plaatse gaan helpen. Er heerste bij hen frustratie omdat zij geen officiële opdracht kregen van de overheid, en ze voelden zich machteloos.

De samenwerking tussen het leger en de spontane vrijwilligers is van in het begin vlot verlopen. Zeker toen de verantwoordelijkheid weer naar de federale overheid werd overgeheveld was de communicatie vriendelijk in een sfeer van coöperatie en respect. De taken werden verdeeld, spontane vrijwilligers hielpen om de groenten te snijden en te koken en ook bij het ronddelen van de maaltijden.

Spontane hulpverleners brachten ook groenten, vlees, brood, fruit naar de keukens van het leger. Er stelt zich de vraag hoe het komt dat defensie voor een deel op giften van burgers heeft moeten rekenen om de maaltijden klaar te maken.

Update 04-12-20212: We zijn ondertussen een samenwerking gestart met Citizens Can, deze organisatie wil nog meer info brengen voor slachtoffer en voor de vrijwilliger. Ze hebben een digitale kaart gebracht waar je alle depot en inzamelpunten kan op terug vinden, deze kaart gaat nog aangevuld worden met meer items zoals winkels, dokters, aphothekers,...

Je kan de kaart hier terug vinden.

Meer info volgt nog.

Maak jouw eigen website met JouwWeb